23-24 NİSAN -HATIRA, AYAŞ

 Cuma akşamı toplantımızı yapıp, hafta sonu için 2 günlük planımızı belirlemiştik. Cumartesi günü sabah 7.30’da kulüp odamızda toplandık. Kamp ve uçuş malzemelerimizi yüklendik. Herkes bu 2 günlük uçuş için heyecanlıydı. Önce Gölbaşı’nda Hatıra Tepe’de başlangıç uçuşları yapacak, akşamında Ayaş’a geçip kamp ve Pazar günü de Ayaş’ta orta irtifa uçuşları yapacaktık. Planımız bu yöndeydi.

 Cumartesi günü tepeye geldiğimizde hava uçuş için oldukça elverişliydi. Aramızda başlangıç uçuşlarını tamamlamış arkadaşlar için orta irtifa deneyiminden önce, hafif termiklerin koptuğu bir havada hatıradan uçmak hem bizler için eğitici olmuş hem de heyecanımızı yenmemizi sağlamıştı. Hatıra tepede öğleden önce ve sonra oldukça fazla sayıda uçuş ile ayrıldık. Akşam kamp kurmayacak olsak 4. Sorti uçuşları bile yapabilirdik. Fakat tepeden vakitli ayrılmamız gerekti. Buna rağmen oldukça verimli bir gündü. Beklentimizin üzerinde uçuş sayısı ile ayrılmanın mutluluğu ve kamp yapmanın heyecanı ile eşyalarımızı topladık, kampa gelemeyecek arkadaşlarımız ile yolda vedalaşıp Ayaş’a doğru yola koyulduk.

 Kamp alanına geldiğimizde hava çoktan kararmıştı. Hepimiz yoğun ve bol koşturmaca ile geçen bir günün ardından yorgun ve acıkmış bir halde olsa da hızlıca işe koyulduk. Kimimiz mangal ile kimimiz çadır kurma işleri ile ilgilenirken, kimimiz de kamp ateşimiz için odun topladı. Sonunda mangal ve semaver çayımız hazırdı ve kamp ateşimiz yanıyordu. Herkes ateş başında afiyetle yemeğini yerken muhabbet ediyor, gün hakkında konuşuyordu. Hepimiz yorgun olsak da kimse ateşin başındaki o güzel sohbeti bırakıp çadırına gidip uyumuyordu. Bilemiyoruz belki de kamp ateşinin sıcaklığını bırakıp çadırda üşümek istememiş de olabilirler :D Esneme sesleri çoğaldığında kamp ateşimizi söndürüp çadırlarımızda güzel bir uykuya daldık.

 Sabah pek erken uyanamasak da Ayaş’ı elimizden geldiğince iyi değerlendirmek istiyorduk. Hava uçuş için oldukça elverişli olduğundan Pazar günü Ayaş oldukça kalabalıktı. Kahvaltılarımızı yapıp toparlandık ve araçla tepeye geçtik. Kalkış yapacağımız alana geldiğimizde hızlıca brifingimizi yaptık. Aramızda ilk orta irtifa uçuşunu yapacak pek çok arkadaşımız vardı.

İlk sorti uçuşlarımızı gerçekleştirdik, bu arada da Ayaş’a ilk defa gelen arkadaşlar etrafı inceliyor ve Ayaş manzarasının tadını çıkartıyordu. Sıra 2. Sorti uçuşlara gelmişti ve öğle saatlerine yaklaşmıştık. Yavaş yavaş termikler kopmaya başlamıştı. 2.sorti uçan arkadaşlarımız termik ile uçma deneyimini daha iyi hissettiler. 2.sortimiz bittiğinde artık öğle saatleriydi ve hava oldukça sıcaktı. Uçuşa elverişli bir gün olduğu için yamaç kalabalıktı. Havada pek çok kanat vardı . Eğitmenlerimizden ve KP pilotlarımızdan da uçuş yapanlar oldu. Eğitmenlerimizi gözlemleyerek uçan pilotları seyretmek de oldukça keyifliydi. Wingover ve Yelken Uçuşunu bir de Ayaş’da görün :D

 Öğleden sonra hava öğleden önceki kadar verimli değildi. Rüzgar sertlemişti.3. sorti uçuşlarımız için uzunca bekledik ve hava elverdiği takdirde kalkışlarımızı gerçekleştirdik. Fakat artık bu güzel 2 günün sonuna geldiğimizi fark ediyorduk. 3. Sorti uçuşlarımızı da yapıp günü uçuş adına orada sonlandırdık. Malzemelerimizi topladık ve kulüp odamıza doğru yola koyulduk. Odaya geldiğimizde Brifingimizi yaptık. İlk orta irtifa uçuşu yapan ve ilk kez speed basarak yeni şeyler deneyimleyip öğrenen arkadaşlarımız hislerini ve düşüncelerini bizlerle paylaştı. Hepimiz odadan ayrılırken kelimenin tam anlamıyla bitkindik fakat bu 2 gün yamaç paraşütü ile bu kadar iç içe olmak hepimize pek çok anlamda iyi gelmişti. Daha nice güzel Ayaş günlerinee…

 

 

16 Nisan Cumartesi -HATIRA, RACON

16 Nisan Cumartesi  

Her zaman olduğu gibi malzemelerimizi servise yükleyip yola koyulduk. Herkesin aklında tek bir soru vardı. Racon mu, Hatıra mı??? Hatıra duaları yükselirken eğitmenimiz ve yk'larımız bu kritik kararı vermek için analiz yaptıktan sonra bizlere iki seçenek ile geldiler. İkisinde de uçuş garantisi verilmemekle birlikte ya sabahtan racona gidecektik, ya da sabah hatıraya gidip öğleden sonra tepe değiştirip racona gidecektik. Bu minik bir o kadar da kritik istişareden sonra hatıraya gitmeye karar vermiş ve tepe değiştirmeye (ne kadar istemiyor olsak da) razı olmuştuk. Malzemelerimizle birlikte tepeye tırmanarak uçuşlarımıza başladık. Öğlen hava sertledi ve uçuşlara ara verdik. Beklenen o an gelmişti. Kulübümüzün yeni ve en değerli üyesi Rush 6 kanadımızın ilk uçuşu gerçekleştirilecekti. Heyecanla kanadı kılıfından çıkartarak kısa süreli saygı duruşu ve ilanı aşk ettikten sonra bu şerefe nail olan kulüp pilotumuz Fatih Emre ARAÇ kuşandı ve o tarihi an gerçekleşti. Kulübümüze hayırlı olmasını diliyor, bol uçuşlar olmasını temenni ediyoruz. 

Sonunda korkulan o an geldi. Tepe değiştirmek üzere malzemelerimizi toplayıp yola koyulduk. Bir an önce yukarıya çıkıp uçuşlara başladık.  İyi yönünden bakalım en azından çamur yoktu. Böylece herkesin uçabildiği yorucu olsa da güzel bir günün daha sonuna geldik.

Öncü Grup

Tepe değişikliği ve Racon tırmanışı

Niye mutlu acabaaaa????

Yorulduk

RUSH 6 özenle yerleştiriliyor

Yeni kanadıyla Kaan bey

Eğitmenimiz Yasemin'in Rush 6 aşkı

İlk uçuş

9 Nisan Cumartesi -HATIRA (EYMİR)

 9 Nisan Hatıra

Artık yaz mevsiminin yaklaşması ve güneşin de erken doğmaya başlaması ile beraber 7.30da toplanılan ve tekerin 8.00'de dönmeye başladığı bir topluluk haline dönmüştük.

Hepimiz ecelimizi mi arıyorduk yoksa aklımızı mı yitirmiştik? Neden bu kadar erken kalkıyorduk? Sebep belliydi, artık erken kalkılan klasik bir cumartesi günüydü, hatıra tepesine doğru yola koyulmuştuk.

Artık bizim bu yamaç paraşütü sevgisinin sonucu mudur yoksa aramızdaki kutsal arkadaşlardan mıdır bilinmez, bir kulüp gizemi olarak kalacaktır, fakat o gün de hava patlamıştır! 

Tabii ki kozalar da çıkmıştır ortaya, patlamış mısırımız olmasa dahi, eğitmenleri izlemeye odaklanılmıştır. Sonuçta yamaç paraşütünün büyük bir bölümü gözlem yapmak/sonuç çıkartmak değil miydi? 

Patlayan havada oluşan tatlı CB

Kendisini olduğu gibi kabul ettiğimiz test edilen LGBT'li kanat

Hava uzunca bir süre bizim seviyemize uygun olmayınca birden Eymir'de buluverdik kendimizi. Belki de bazılarının ilk Eymir ziyaretiydi, bazısı kendisi ormanın derin gölgeliklerine salmıştı kavurucu Ankara güneşinden kaçarcasına. Ormanda hep beraber oturulurken gizli kulüp oyunlarından tutun da bir sürü sırrın foyası tek tek açığa çıkmaya başlamıştı. Kendi oyunlarımızı bile icat etmeye başlamıştık. 

Ormanda yamaççılar için bırakılmış bir totem tesadüfen bulunuvermişti, manasını ise sadece o gün orda olanlar anlayacak... 

Yeterince çember olarak oturduğumuzu ve artık yola koyulmaya karar verdiğimiz vakit, kulübümüzde var olduğu nesilden nesile aktarılarak söylenilen fakat kimsenin görmeye veya dokunmaya gücünün yetmediği voleybol topu gündeme geldi, sahi, neredeydi bu top? bilmiyoruz. Fakat voleybol oynayan insanlarla buluverdik kendimizi birden, voleybol kaderimizdi belki de. 

Artık güneş de irtifasını bizim gibi kaybetmeye başlayınca ve saatin ilerlediğini anladığımızda, eymirin etrafında bir tur atmaya karar verdik... üstelik yol çalışması yapılırken, ilerleyen turda bazıları geri dönmeye karar verdi, diğerleri ise tamamen dolaşmaya kararlı idi.

İleri gidenler tam liste

Geri dönenlerin yüzündeki pişmanlık gülümsemesi

Zaten öyle bir noktaya gelinmişti ki, geri dönüş veya ileri gidiş aynı mesafedeydi.. Tabii ki ileriyi seçenlerin başına o tarafta yol çalışmasından ötürü kapalı olup geri dönme gibi durumlar başına gelmedi... kesinlikle ileride geri çevirilmedi... yolu iki kez yürümedi... kabul edilemezdi böyle bir suçlama... olabilecek en mükemmel eymir deneyimiydi... hem geri yürünecek olsaydı dahi.. ne fark ederdi ki... beraber vakit geçirilirdi...

 

Gün bitmiş, biz topraklı botlarımız ile yola koyuluvermiştik... sahiden, kutsal arkadaşımız iyi ki de gelmişti bugün, toteme son bir göz kırpma ile birlikte de noktalamıştık günü...

30 Mart ÇARŞAMBA KP SINAVI

 

Okul sınavlarımıza bu kadar çalışmıyorduk doğrusu. Artık tüm öğrendiklerimizi kâğıda dökme zamanıydı. 2 saatlik uzun bir sınav oldu. 2 saat bile yetmedi... Sınav bitiminde herkesin kafası langıdı lang lang olmuştu. Artık heyecanla sınav sonuçlarını beklemekten başka yapacağımız bir şey yoktu.

27 MART PAZAR -AYAŞ

 

27 MART PAZAR AYAŞ

Başlangıç arkadaşlarımızla gerçekleştirdiğimiz ilk Ayaş etkinliğimizdi. Herkeste büyük bir heyecan vardı. Pandemiden sonra ilk kez bu kadar kalabalık bir ekiple Ayaş’a gidiyorduk. Tepeye doğru tırmanmaya başladıkça yüksekliği hissetmeye başladık. Diğer üniversite kulüpleriyle beraber tepe çok kalabalık ve cıvıl cıvıldı. Yamaçtan aşağı doğru biraz inip brifingimizi yaptık. Ayaş ayaş dedikleri burasıydı demek. Eğitmenlerimiz sırayı söyledikten sonra hızlı bir koşuşturma başladı. Kimse vakit kaybetmek istemiyordu. Hemen kanatlar serildi ve uçuşlar başladı. Hava güneşliydi ve ufak termikler kopuyordu. Hem bu kadar irtifadan hem de ufak termiklerin içine girmeyi ilk kez deneyimliyorduk. İlk grubun hepsi uçmuştu. İkinci grup uçuşlara başlamıştı ki hava sertlemeye başladı. Kulüp pilotu arkadaşlarımızla eğitmenlerimiz kuşanıp uçuşlarını gerçekleştirdiler. Rüzgar oldukça şiddetlenmeye başlamıştı. Eğitmenlerimizi gözlemle açısından oldukça verimliydi. Hem termik dönmeleri, hem kulak kapatma hem de spiral gibi birçok değişik manevrayı gözlemleme fırsatımız oldu. Gün sonuna doğru ekibin çoğu uçmuştu. Artık siftahı yapmıştık. Daha nice Ayaş günlerinee

İlk sorti uçanlar

İlk sorti uçamayanlar

Veysel bir şeyler deniyor

GAZİ 2021-2022 sezonu

Yamaç paraşütünün %53'ü beklemektir

3 numaralı gülümseme

Prenses eldiveni

Servis parasını toplamadan önce

12-13 MART KP EĞİTİMİ

 

12-13 MART KP EĞİTİMİ

Artık gerçek anlamda bu sporla tanışmaya başlamak için iki gün boyunca kulüp pilotluğu eğitimi aldık. Yoğun iki eğitim gününün ardından kafalar artık error vermeye başlamıştı. Malzeme, aerodinamik, meteoroloji, uçuş tekniği ve acil durumdan oluşan derslerimizle artık sınava girmeye hazırdık. Sahiden hazır mıydık!!??

5 Mart Cumartesi -Racon

 

5 MART CUMARTESİ RACON

Kuzey yamacı karlı, güney yamacı çamurlu bir Racon günüydü. Tabi Racon bu, bizi hep zorlamak ister. Rüzgar güney yönünden geliyordu ve bizi yine baştan aşağı çamura bulamak istiyordu. Racon’u kesmişti yine, bize de boyun eğmek düştü. Güney yönünden uçuşlarımıza başladık. Oldukça verimli bir gün oluyordu. Öğle arasına kadar ekibin çoğu uçmuştu. Öğlen mola verdiğimizde Berke eğitmenimize sürpriz bir doğum günü hazırlamıştık. Yamaç şartlarında ne kadar sürpriz olabilirse artık! Öğlen kulüp pilotu arkadaşlarımız soring yaptılar. Hava tekrar uygun olunca başlangıç arkadaşlarımız gün sonuna kadar uçmaya devam ettiler. Hava güneşli olduğu için ufak tefek termikler de vardı. O yüzden uçuşlar uzun sürüyordu. Gün sonunda herkes uçmuş ve yine çamura batmış bir şekilde kanatları katlıyordu. Bugün de böyle bitmişti.