12 Kasım Cumartesi - RECAİ TEPESI

Hay Allah, ne dondurucu soğuklar gelmişti henüz, ne yağmur ne çamur ne de kar. Recai bizi özlemiş, biz kanatları çok özlemiştik ama recaiyi özlemiş miydik orası muamma. 

Bizi ne çok ağırlamıştı bu sene recai. Bu hafta ilk uçuşlar başlar mıydı ki? Bazı kişiler yer kanatlarından kovulmuş, tepeye çıkma cezası verilmişti, 5 kez inip 5 kez çıkmayacaklardı tabii ki, başlangıç kanatları karşılayacaktı onları tepede.

Fakat hava azıcık aktif mi neydi? Havanın düzelmesini beklerken mola verip kanatları izlemeye koyulmuştuk, herkes en az da olsa bir kere yer çalışmıştı. Bugün ilk uçuşumuzu yapabilecek miydik ki?


Yamaçta eğitmenle oturup bi kahve çay içmek kim istemez ki


Evlilik teklifi etmedik ama diz çökmesini ve ayakkabı bağlamasını biliriz







İlk uçuşunu recaiden yapan arkadaşların yüzünde hoş bi tebessümle odaya geri döndük. Yer çalışan arkadaşlarımızla eğitimlerimize devam ettik. Hepimizin yüzünden yorgunluk akıyordu.