Kulüp pilotu arkadaşlarımızla sonunda bir Ayaş kaçamağı yapabildik. Sabahın ilk ışıklarında kalkıp odanın yolunu tuttuk. Zor da olsa bir şekilde Kaan’ın pikabına sığmayı başarmıştık. Malzemelerimizi hazırlayıp vakit kaybetmeden yola koyulduk.
Buraya kadar gelmişken uçmadan dönmek olmazdı. Neyse ki buna gerek kalmadan belediye ekipleri gelip yolu açtı. Kaan’ın emektar pikabı karlı bir günde bizi tepeye kadar çıkarttı. Pikaba her baktığımda “Yine gözümün önündesin Kralll! Mafyasın beee.” demekten kendimi alamıyordum. Tepeye vardığımızda çok güzel bir manzara bizi karşılıyordu. Karlı hali de başka güzel.
Vakit kaybetmeden kuşanıp ilk sortilerimizi atmıştık. Öğlene doğru güneşin çıkmasıyla iniş alanındaki karlar eridi ve inanılmaz bir çamur oldu. O yüzden rüzgarın biraz sertlemesini bekleyip soaring yapmak istiyorduk. Tepede biraz vakit geçirdikten sonra rüzgar hafif hafif artmaya başladı. Usame ilk kez soaring denemesi yaptı ve iki kere de yamaca iniş gerçekleştirdi. Ancak onun uçuşundan sonra hava yine sıfırladı. Gün de bitmek üzereydi. Herkes tekrar kuşandı ve son sortilerini uçtu. Günün kârlısı Usame olmuştu. Havayı patlatan diğerlerinden biriydi artık onlar düşünsündü. Hava kararmadan kanatlarımızı katladık ve tekrar dönüş yoluna geçtik. Herkes çok yorulmuştu ama karlı Ayaş günü için değerdi.
