Kasım ayının ilk etkinliğinde bizleri biraz sert bir hava bekliyordu. Hava tahminlerinde rüzgar yönümüz Recai gösterirken servisler çalışılacak olan bölgeye gelip konularını aldılar. Sabah yapılan brifing ardından ekipler oluşturuldu, kanatlar açıldı. Açıldı açılmasına ama tahminlerden farklı olan bir durum vardı karşımızda. Rüzgar o kadar zayıftı ki beklemek durumunda kaldık. Çeksek mi, çekmesek mi hadi çekelim derken rüzgar dalga geçercesine yön ve hız değişikliklerinde bulunuyordu. Bir süre sonra kıvama gelen rüzgar çalışma için uygun yarattı. Ancak buna sevinç duyarken rüzgar hızlandı. Bu hızlanış bir bekleme furyasına daha soktu bizleri. Belki zayıflar dedik ama nafile.
Tabi başlangıçların gözleri yaşlı. Bir ikisi ancak çalışabilmiş iken rüzgarın şiddeti sahneyi eski üyelere bırakmalarına sebep oldu. Ters çalışacak üyeler geçti bu sefer kanatların başına. Başladılar pratik yapmaya. O sırada hayranlıkla parlıyordu kanat arkasında yardımcı olan insanlar.
Uzunca süren bir pratik ardından yemek molası verildi. Mola sonrası uygun hava koşullarını sağlar belki düşüncesi ise tepe arkasında bakıldı ki oda ne? Hava gayet güzel. Hemen oluşturuldu bir kervan ve göç başladı. Tepe ardına giden bu zorlu yolda yorulanlar, bıkanlar, terleyenler, düşenler oldu ancak yılmadılar. Çalışma aşkı ile azimle devam ettiler yollarına.
Rüzgar bu sırada boş durmuyordu. Pusuya yatmış hazırda bekliyordu. Kuşanılır kuşanılmaz bir esmeye başladı... Dalga geçercesine oyun oynuyordu bizlerle. Çalışmamıza izin vermedi. Baktık böyle olmayacak, eğitmenlerimiz dedi "Biz göğüsleyelim seni." İşte o an bir oyun doğmuş oldu.
