Gün ola hayrola dedik ve güne başladık. Kahvaltımızın
ardından araca yükledik kanatlarımızı ve tepeye doğru yola çıktık. Tepeye
çıkışlarda yoğun ilgiden pek memnunduk. Teyzelerle, çocuklarla amcalarla
herkesle selamlaştık, şarkılar söyledik. Yine rahat gidemedik. Hoplaya zıplaya
geçen yolculuğun ardından tepede her şey istediğimiz gibiydi. Zaman kaybetmeden
hazırlandık. Acemiliği dün çıkarmıştık. Bugün bir şeyler yapacaktık.
Kalkışlarımızı gerçekleştirdik. Olası termik bölgelerinde
termiklere denk gelip dönmeye çalıştık. İlk termik dönüşler biraz farklıydı,
heyecan doruktaydı artık. İçine çeken termiği hissetmek, onu dönmeye çalışmak
bacağımızdaki vario sesinin hızlanması duymak hepsi çok iyiydi. Bulduğumuz
termiği kaçırmama, düşünce de arama çabalarımız vardı. Bulamayınca da artık
açılıp farklı şeyler deneyimlemeye odaklıydık. Önce kulak kapatmak için tuttuk
ipleri olması gerektiği gibi çektik. Korkulacak bir şey yokmuş ya rahatmış,
kolaymış dedikten sonra açtık. Açılışını izlemek de ayrı olaydı. Devamında
speed basacaktık. Tabi cırtcırtından ayırabilseydik. Çoğumuz elimizle
cırtcırttan çıkarıp öyle speed bastık. Speedden sonra ‘bastım ben’ demek için
bir de dönüş yaptık. Teorikte biraz önümüze gelecek olduğunu biliyorduk. Yine
tedirginlik vardı ancak bu da gayet iyiydi. Kanadın hızlanışını, çöküşünü fark
ediyorduk. Sıra geldi keskin 360’a şimdiye kadar irtifa kaybetmek için
yaptığımız flat dönüşlerdi. Bu sefer freni çektik çektik, dönüyoduk ama hala
yetmiyordu biraz daha çektik spiral sınırında bekledik. Rüzgarın artan sesini
duyduk. Bu sınırda bekleyiş biraz daha irtifam olsaydı dedirtti insana. Bu
deneyimi de edindikten sonra iniş planımızı yapıp indik. Herkes uçuşunu kanat
katlarken anlatıyordu. Ben böyle yaptım, bunu hissettim, ben o termiği
bulamadım ya gibi konuşmalarımızlakanatlarımızı katladık.
Sıcaklığın artmasıyla beraber artan termik umutlarıyla yine
tepemize gittik. Yine hızlı olup olabildiğince çok uçmak odaklı kalkışlarımızı
yaptık. Termikler artmıştı. Tepe önünde, kayalıklarda, çanağın ucunda, buralar
çalışır denilen her yer çalışıyordu. İzlenimle, hissiyatla yine dönmeye
çalıştık termikleri. Uzun süre havada kalmayı bir de bu havada yükselmeyi
sevmiştik. Kanada hakim oluyorduk ve bir şeyler başardıkça güvenimiz de
artıyordu hem kendimize hem kanada. Sonuçta uçuşlarımızı yaptık ve indik. Uzun
süre uçan oldu, termik kaçırıp bulamayan oldu, termik bulup bulup inemeyen
oldu, termik bulup termik burada diyen oldu. Bu çok zevkli uçuşlarımızda burada
bitti. İniş alanında yine değerlendirmemizi yapıp aç karnımızı uçuş için hiçe
sayıp yine uçuşa çıktık.