Pazartesi sendromu nasıl görmezden gelinir? Tabii ki Pazar günü yapılacak olan harika bir etkinlikle! Gösterelim bakalım diyerek çıktık yola ve rüzgarın bugün bizim için en uygun olduğu yerde, Recai'de aldık soluğu. Bu güzel havanın bir saniyesini bile kaçırmayalım dedik ve hemen yüklenip başladık tırmanmaya. Tepeye geldiğimizde hiç vakit kaybetmeden başlangıçlar uçuşlarına başladılar. Bir saniye bile beklemediler. Tekrar tekrar uçtular. Sanki gün de, hava da onlar için özel olarak seçilmişti. Öyle ki; yer çalışmalarını sonlandırıp gelen arkadaşlar, ilk uçuşları için sabırsızlanmaya bile fırsat bulamadan tepeye gelir gelmez kendilerini kuşanırken buldular. Öğleden sonra rüzgarın hafif yön değiştirmesiyle hem ufak bir yemek molası verdik hemde yerimizi uygun tarafa taşıdık. Rüzgar bizi yine çok bekletmedi ve uçuşlar kaldığı yerden devam etti. Düşününce tam anlamıyla koca bir kovan dolusu arı gibiydik hem çok çalıştık hem çok uçtuk. Günü eğitmenlerimiz aralarında ufak bir yarışmayla uçarak kapadılar. Toparlanıp aracımıza bindiğimizde bütün gün koşturmaktan farkedemediğimiz tatlı yorgunlugumuzu hissettik ama bu bizi yine eğlenceli bir dönüş yolculuğundan alıkoyamadı. Müthiş yoğun, çok eğlenceli, fazlasıyla verimli bir etkinlik oldu.
 |
o kadar çok uçtuk ki fotoğraf çektircek vakit bulamadık :)
işte kaçamak görüntülerden elimizde kalanlar :) |
 |
| uçtuk.. |
 |
| uçtuuk.. |
 |
| vee uçtuuuk :) |
 |
| Tekrar tekrar uçtuuk :) |
