26 Şubat Alanya

   Son güne umutla başladık. Güneşli, sıcak gündü. Kahvaltımızı yaptıktan sonra yine düştük yollara. Tepede rüzgar uygun değildi. Hava iyiydi vadinin ısınmasını bekledik. Rüzgarda düzelince kalkışlarımız yine ardı ardına başladı. Termik arayışları devam etti. Önceki uçuşlardan çıkarılacak dersler alındı ona göre herkes uçuşunu gerçekleştirdi. Diğer uçuşlara göre daha türbülanslı bir havaydı bu seferki. Tepe üzeri türbülansı daha da fazlaydı. Kanadın tepkileri, bizim tepkilerimiz önceki uçuşlarımız gibi değildi. Sallantılar az da olsa tedirginlik yaratmıştı ama bunu yaşamakta bambaşkaydı. Sırtlar üzerinden termiklerimizi aradık. Dönüşlerimizi gerçekleştirdik. Yerde sertleşmiş olan batı rüzgarına indik. Yeniden çıkış için acele etmedik. Hem tepede hem de inişte riskli bir hava vardı.

  Havayı sahili bulmuşken yine ters çalışalım dedik. Yarım saat kadar çalışmıştık ki tepeden uçuş çıktığını görünce hemen toparlanıp tepeye doğru yola koyulduk. Tepeye çıkış için farklı bir yolu izledik. Ormanların arasından patika yoldan vardık tepeye.  Rüzgar yön değiştirmek için bizi bekliyor gibiydi, yine tersten esmeye başlamıştı. Bekledik takeoffta yattık, güneşlendik. Yerel pilotlardan artık bu rüzgar böyle kalır dönmez yorumlarını duyduk ama bizde pes etmek yoktu. Sıfır olduğu anda kalkarız bizde o zaman dedik ve bekledik. İşin ucunda Alanya Kalesi’nde soaring yapmak vardı. Saatlerce uçabilme ihtimali vardı.  Yerel pilotlardan biri rüzgar sıfırlanınca kalktı ve kaleye doğru gitti. Yetişecek mi diye meraklı gözlerle izledik. Sonuçta yetişmişti ve bize nispet yapar gibi yükseldi, takıldı.

  Yeterli ve gerekli koşulları bekledik. Sıfıra yakın yan rüzgarda kalkmak kolay olmadı, hele de böylesine kısa ve eğimi az kalkış alanında. Hepimiz sabırla bekledik. Teker teker kalkmaya başlamıştık. İlk giden eğitmenler oldu, Kaleye yetişip soaringe başlamıştı. Kaleye gidiş doğrultumuzda bastıran şehir vardı. Alçak kalmamak gerekiyordu. Son kalkış yapanlara şehir bastırıcısı daha acımasızdı. Şansa 380metrelik tepeye yakın çanakta termik kopmaya başladı ve şanslılarımız onu yakaladı yükseldi. Termik dönüp yüksekten açılmak daha mantıklıydı. Açıldık patlayanlar termiği soaringe tercih edenler dışında hepimiz soaring bandındaydık. Deniz üzerinde kale surlarından bizi izleyen izleyiciler eşliğinde bir süre uçtuk. Birbirimizi takip etmek bandın içinde bu kadar süre kalmak keyifliydi. Hem havaya hemde diğer pilotlara dikkat etmeyi gerektiren zevkli 1saatlik soaring uçuşlarımız oldu. Her güzel şeyin sonu olduğu gibi iniş kararlarımızı verip kafa rüzgarına sahil doğrultusunda uzadık. İnişlerimizi yaptık. Öğrenciler olarak en uzun süreli uçuşlarımızı yapmış olmanın mutluluğundaydık. Alanya’ya bu güzel uçuşla veda edecektik.

   Dönüşe hazırdık. Karnımız yine çok açtı yemeklerimizi yedik. Günün değerlendirmesini yaptık. Otele dönüp otobüs saatine kadar dinlendik. Yolculuğa gelince günün yorgunluğunu iki büklüm uyuyarak atacaktık.