Yine geldi cumartesi ve biz yine yamaçtayız. Bu hafta Recai’deyiz. Geldiğimiz saatlerde rüzgar şiddetliydi. Zaman kaybetmeden kulüp pilotları ters çalışmak için kuşandı. Rüzgarın durumuna göre biraz bekledik biraz çalıştık. Beklemekten sıkılan arkadaşlarımız halkayı oluşturup voleybol oynadılar. Öğleye doğru rüzgar şiddetinin azalmasıyla başlangıçlar kanatları devralmıştı ki bu sefer de herkes açlık sinyalleri vermeye başladı. Yine ara verdik ve servislerin gölgesinde yemeklerimizi yedik. Çalışmalar devam etti kanada biraz daha alışan arkadaşlar artık daha çok eğleniyorlardı. Ayakları yerden kesilen arkadaşların heyecanını görmek gerçekten güzeldi. Eski eğitmenlerimiz Ufuk ve Ertan'ın ziyaretiyle yamaca neşe geldi, uçtular yani :) Akşama kadar herkes koşmaktan yorulmuştu. Uçuş umudu olan kulüp pilotlarına gelen iyi bir haber vardı ama zaman kısıtlıydı. Katabatik korkusuyla aceleyle tepeye çıktılar ve uçuşlarını yaptılar. Alp Küçük tarafından hedefe inişi de gördük. Herkes için verimli geçen bir gün oldu. Hava kararmadan toparlanıp yamaçtan ayrıldık.
Uçarken fotoğrafımız var :)
