Yeni bir gün, yeni bir etkinlik. Rüzgarımız yönü itibari ile bize Raconun arka taraflarını gösteriyordu. Bizde tuttuk yolumuzu. Malum servisler yanaşamadığı için biraz uzun bir yürüyüş bekliyordu bizleri. Yürüyüşün mesafesi dert değildi ama üzerilerinden geçmemiş gereken yeni sürülmüş tarlalar yürüyüş hızımızı bir hayli etkiliyordu. Ankara'nın kesici soğuğu da işlerimizi pek kolaylaştırmıyordu doğrusu...
Yamaca geldiğimizde ekiplerimiz bölündü. Yer çalışması yapacak olanlar kanatlarını hazırlarken, uçuş yapacak olanlar malzemelerini sırtlandılar ve yamacın tırmanışına başladılar. Bu günün bir özelliği vardı, özellikle henüz ilk uçuşlarını yeni yeni yapmaya başlayan arkadaşlarımız için. İrtifa. Racon bize kalkış imkanı sunduğu cephesi dolayısıyla diğer alternatiflerimiz Hatıra ve Recaiye göre hatırı sayılır bir miktar irtifa sunuyordu bugün bizlere.
Yukarı tırmananların yüzleri gülüyordu ancak evdeki hesap çarşıya uymadı. Yerde çalışma imkanı sunan rüzgar tepede ise kalkışa izin vermiyordu. Hoop durun biraz diyen Racon pis gülümsemeler ile izliyordu bizi olduğu yerden. O sırada tepedekiler efkarlı bir şekilde uzaklara dalmışlardı.
Her şey bir yana. Şimdi hakkını yememek lazım Racon'un. Tamam belki başlarda pek sıcak davranmamış olabilir bugün bizlere ancak sonunda ilk uçuş yapacak arkadaşlara da izin verdi. Bunu da göz ardı etmemek lazım değil mi?
Gün sonuna yaklaşırken çekilen fotoğraflara bir slogan belirlendi bugün. "Ayılar da uçabilir" Bu slogana sebebiyet veren görüntüleri de burada paylaşmazsak olmazdı herhalde...
